Adhemar Ferreira da Silva (29 de setembro de 1927 - 12 de xaneiro de 2001) foi un atleta brasileiro precursor do triplo salto, no que está especializado.

Ao longo dos tempos nos Xogos de Helsinqui (1952) e Melbourne (1960), Adhemar conseguiu asombrar os técnicos e afeccionados mundiais deste deporte ao alcanzar as distancias de 16,22 e 16,35 metros respectivamente, como novas marcas olímpicas. 

Adhemar Ferreira da Silva tiña un dominio absoluto con cinco plusmarcas mundiais ao longo do seu inigualable historial e daría o paso a unha nova escola de salto brasileira, máis flexible e equilibrada na súa técnica cá xaponesa.

O mellor rexistro deste extraordinario saltador acadouno en México, ao saltar 16,56 o día 16 de marzo de 1955 durante o curso dos Xogos Panamericanos celebrados na capital azteca.

George Gray

Sempre baixo o dominio dos atletas británicos, a disciplina do lanzamento de peso sufría certa parálise en canto a rexistros de calidade se refire, ata que apareceu por primeira vez un atleta non británico, a figura indiscutible do canadense George Gray, que se recoñeceu como mellor lanzador do século XIX cunha marca de 14,76, alcanzada en Ottawa, o día 1 de agosto de 1898.

O gran campión do XIX foi o canadense (fillo de escoceses) George Gray. E é que, malia que non puido acudir nunca aos xogos olímpicos, este atleta relativamente lixeiro (85-90 kg para 1,83) acumulou 17 títulos canadenses,10 de EUA e unha da AAA inglesa. Bateu 8 veces a marca mundial (dende círculo) entre 1888 e 1898 levándoo dende 13,76 ata 14,75 m, marca que xa perviviu ata o século XX.

Foi proclamado campión mundial ao bater aos campións de Inglaterra, Irlanda e EUA e retirouse imbatido tras dezasete anos de competición con 188 medallas e trofeos nas súas vitrinas.

Xavier Antepazo Nogueira

Ismael Pereira Entenza

Escola  xaponesa

Defendía a colaboración dos elementos de velocidade de carreira e a forza do salto.

A maioría dos atletas viñan da lonxitude, cun segundo salto máis longo ca antes e a maior elevación do xeonllo da perna avanzada, para unha maior parábola e un aumento progresivo.

Cristian Gómez, 3º. B de ESO

Andrea Iglesias, 2º. B de ESO

 

 

LANZADORES DE PICA OU XAVELINA


Jonni Myyrä

Jonni Myyrä e Matti Järvinen Lundkuist Eric foron os atletas suecos vencedores da medalla de ouro de catro olimpíadas consecutivas: Estocolmo en 1912, Anveres en 1920, París en 1924, Amsterdam en 1928 e Los Ángeles en 1932.

Félix Erausquin

Félix Erausquin Erausquin (Ceánuri, Biscaia, España, 20 de novembro de 1907 - 1987) foi un atleta español especializado nas probas de lanzamentos.

É un dos atletas que máis campionatos de España logrou, proclamándose en 19 ocasións campión de distintas modalidades atléticas de lanzamento; xunto a García Tuñón, Ignacio Izaguirre e Miguel de la Cuadra Salcedo, son os únicos que foron capaces de ser campións de España en tres das catro disciplinas de lanzamento.

Tamén foi o inventor dun revolucionario método de lanzamento de xavelina en 1956.

Gunnar Lindström

Lindström Nils, Gunnar (11 de febreiro de 1896 - 6 de outubro de 1951) foi un atleta sueco que competiu principalmente nos Xogos Olímpicos de verán en 1928 no lanzamento do dardo. Naceu e morreu en Eksjö e foi o irmán máis vello de Lindström Elof. En 1920, rematou 6º. no lanzamento de dardo. Catro anos máis tarde, nos Xogos Olímpicos de verán de 1924 que tiveron lugar en París, Francia, gañou a medalla de prata na competición de lanzamento do xavelina. O mesmo ano de 1924, estableceu a marca mundial na súa cidade natal Eksjö (66,62 m) e mellorou a súa marca en 1925 (67,31 m). A súa última aparición olímpica foi en 1928 cando terminou en 14º. lugar.

Miguel de la Quadra

Miguel de la Quadra-Salcedo Gayarre, nacido en Madrid (España) o 30 de abril de 1932, é un reporteiro e ex-atleta español especializado nas probas de lanzamento.

É director e fundador do programa de estudos e aventura Aventura 92, actualmente coñecido como Ruta Quetzal BBVA. Aínda sendo madrileño de nacemento, el sempre se recoñeceu como navarro.

Bernie Wefers

 Foi un gran campión de EE.UU. de 100 e 220 iardas. Gañou tres veces consecutivas (1895-97). Foi posuidor dunha RM en ambas as probas, cunha marca excepcional nas 220 iardas en rectas de 21.1/s. Bernie Wefers foi, sen dubidalo, o mellor velocista da fin do s. XIX. Por desgraza,  non puido acudir aos primeiros Xogos Olímpicos en Atenas.

                                                      Diana Santomé

Arthur  Duffey

Era campión de 100 m e da AAU dende 1899. De camiño a París, tamén gañou o título da AAU inglesa. Porén, tras dominar as roldas previas, rompeu na final olímpica cando ía á cabeza e tivo que asistir impotente á vitoria do seu compatriota Frank Jarvis. Nos anos  seguintes, Duffey acumulou triunfos nos campionatos de EE.UU., Inglaterra, Irlanda e Asturias. En 1902 converteuse no primeiro en correr en 9.3/5s, pero o seu enfrontamento con James Sollivan provocou en 1904 a súa descualificación “por profesional”. Isto privouno dunha segunda oportunidade olímpica. Cun asañamento inaudito, Sullivan logrou, ademais, que o nome de Duffey fose borrado do palmarés de títulos e marcas da AAU.

Diana  Santomé


Ana Parcero

Robert Beamon

Robert Beamont (nacido en Nova York, o 29 de agosto do 1916) é un atleta estadounidense coñecido pola súa marca mundial no salto de lonxitude, na que acadou o que se chamou "O salto do século" conseguido nos Xogos Olímpicos de México (1968) cun rexistro de 8,90 metros, mellorando en cincuenta e cinco centímetros a marca anterior.

 

Dave Nielson

No ano 1974, todas as revistas atléticas reproducen unha fotoserie do atleta Dave Nielson na que emprega un salto mortal por requirimento do seu adestrador e analista mecánico Ton Focker, que preconiza as súas vantaxes mecánicas sobre as técnicas convencionais, se ben o regulamento da IANF prohibe este tipo de salto.

Breixo Pastoriza Carballo, 3º.B de ESO

Ralph Boston Harold

Ralph Boston naceu o 9 de maio do 1939  en Lauren, Mississippi, é un atleta americano. Era un atleta estrela, recordado polos seus éxitos nos saltos de lonxitude durante a década dos sesenta. Foi o primeiro afroamericano en ser incluído no Salón da Fama dos Deportes, en Mississippi.

Como estudante da Universidade Estatal de Tennessee, Boston, gañou o título de salto de lonxitude en 1960 do Nacional Colegiate Athletic Association. En agosto do mesmo ano, rompeu a marca mundial no evento, realizado por Jesse Owens durante vinte e cinco anos.

Clasificouse para os Xogos Olímpicos do verán en Roma, onde obtivo a medalla de ouro no salto de lonxitude.

Entre os xogos olímpicos, Boston gañou a Amateur Athletic Unión (AAU) do campionato nacional en salto de lonxitude de 1961, 1962, 1963 e 1964. Tamén obtivo o maior salto triplo para un estadounidense en 1963.

Aínda que Boston perdeu tanto o título nacional como o ser o número 1 en 1968, seguiu competindo. Aos vinte e nove anos gañou unha medalla de bronce, ao rematar terceiro detrás de Bob Beamon e Klaus Beer nos xogos olímpicos do 1968 en México. Pouco despois destes xogos,  Boston retirouse.

Igor Ter-Ovanesian

Saltador de lonxitude ucraíno, naceu en Kiev, o 19 de marzo de 1938. É fillo dun atleta que foi campión soviético de lanzamento de disco.

Igor deuse a coñecer en 1955 cando, con dezasete anos de idade, saltou 7,04 metros.

En 1956 asistiu co equipo soviético aos xogos olímpicos de Melbourne e foi finalista en salto de lonxitude. Dous anos despois, foi campión de Europa, en Estocolmo, con 7,81 metros, título que repetiría en 1959. En 1960 sufriu unha fractura de tibia e peroné.

Ariadna Ortiz

 

Corredores dos 400 metros valados nos Xogos Olímpicos

Glenn Hardin

Atleta americano (1910-1975), gañador dos 400 metros valados nos Xogos Olímpicos do verán en 1936 coa idade de vinte e seis anos.

Naceu en Derma, Mississippi. Glenn Hardin era o dominante dos 400 metros valados en 1930 e fíxoo igual de duro na carreira dos 400 metros planos.

Glenn Hardin bateu a marca mundial en 1932 co tempo de 52,0 na carreira dos 400 m valados; aínda que quedou segundo, Hardin superouse outra vez facendo un tempo mellor, 51,8 en 1934 e logo mellorou a 50,6 durante unha reunión en Estocolmo ese mesmo ano. Ese rexistro apareceu dezanove anos despois.

Glenn Davis

Nacido en Follansbee, Virginia Occidental (1934-2009), foi atleta dos xogos olímpicos. Gañou un total de tres medallas de ouro nos xogos olímpicos en 1956 e 1960. Máis tarde, xogou ao fútbol profesional cos Lions de Detroit; foi profesor e adestrador na súa cidade natal de Barberton, Ohio, aprobado durante trinta e tres anos.

Davis gañou medallas nos 400 metros valados nas dúas Olimpíadas de verán en 1956 e mais en 1960. En 1958 foi galardoado co Premio de James e Sullivan como o mellor atleta afeccionado das Nacións.

 

María Angélica 3ºC  Nº14

Purificación Ríos 3ºC Nº16

Pentti Nikula

Pentti Nikula (nacido o 3 de febreiro de 1939 en Somero) é un saltador finlandés de poste, xa retirado. Durante a súa carreira, gañou os campionatos de Europa e conseguiu a marca mundial.

John Uelses

É un saltador de poste estadounidense, xa retirado, que tamén foi cabo no Corpo de Marines dos Estados Unidos. Graduouse na Universidade La Salle en Filadelfia en 1965. Foi a primeira persoa que mantivo a marca mundial en salto con pértega por un curto tempo coa súa mellor marca persoal de 4,89 m.

Uelses é un dos primeiros atletas en saltar un poste de fibra de vidro. Tamén apareceu na portada de Sports Illustrated o 26 de febreiro de 1962.

Foi membro do equipo de atletismo Explorer, gañou o salto con pértega do campionato NCAA en 1964, tres campionatos IC4A e dous campionatos MAC no evento. Tamén xogou ao fútbol para La Salle.

Patricia González Garrido, 3º. B de ESO